سنگ گچ

انواع سنگ گچ و مصارف آن:

سنگ گچ در طبیعت به صورت ژیپس یا گچ خام وجود دارد.و در بعضی مواقع بدون آب موجود هستند.

سنگ گچ های مختلف زمانی که آب خود را از دست می دهند رفتار های متفاوتی از خود نشان می دهند.

برای تهیه گچ عملیات زیر لازم است:

در مرحله اول باید استخراج سنگ گچ با روش ها و ابزار های مکانیکی از معدن گچ

در مرحله دوم خورد کردن سنگ گچ، که میزان آن بستگی به روش پختن آن دارد.

پختن گچ معمولا به دو روش خشک و مرطوب انجام می شود.

1-پخت گچ به روش خشک:

برای تهیه این نوع گچ از کوره های استوانه ای استفاده می شود.این کوره ها معمولا به دو صورت:

کوره های متحرک، که گردان و پیوسته هستند

کوره های قدیمی که ثابت هستند.

در کوره های متحرک سنگ گچ از یک طرف وارد می شود و به تدریج گرم می شود.سپس از طرف دیگر خارج می شود.

جهت گرم کردن کوره به صورت مخالف جهت حرکت سنگ گچ است.یعنی هوای داغ بر عکس جهت حرکت سنگ گچ است.ودمای این کوره ها بین 120تا 125 درجه سانتیگراد است.

پخت گچ به روش مرطوب:

این روش در گچ پزی هایی که در مقیاس وسیع کار میکنند کاربرد زیادی دارد.

این نوع گچ به گچ نوع A   معروف  است.و برای تولید، از گچ های نیم آبه استفاده می شود.با اضافه کردن مقدار کمی از نمک های مختلف به این نوع گچ درصد معینی آب در آن نگه میدارند، این نمک ها دمای تجزیه سنگ گچ را پاین می آورند. تا آب موجود حفظ شود.

مرحله سوم آسیاب کردن و بوجاری کردن گچ پخته شده است.

و در آخر بسته بندی گچ آماده است.

انواع گچ و مصارف آن:

گچ ها را می توان با توجه به نوع پخت (روش مرطوب یا خشک) و همچنین دمای پخت، که در کیفیت فنی گچ موثر است، تقسیم بندی کرد.

گچ گچ بری :

از این نوع گچ بری کار های ساختمانی، گچ بری های بسیار ظریف مثل دکر ها و مجسمه سازی استفاده می شود.

این نوع گچ به روش خشک در دکای 130تا 180 درجه سانتی گراد تولید می شود.

گچ بسیار سخت:

این نوع گچ دارای آب  یا اسید نیست. برای تهیه آن دمای 900 تا 1050 درجه سانتی گراد نیاز است.به همین دلیل در معرض تجزیه شدن قرا می گیرد.

گچ بنایی :

همان کلسیم اکسید است و در دمای متوسط تولید می شود بنابراین درصد آب آن کمتر از گچ گچ بری است.

گچ مر مر: که در گذشته به آن سیمان مرمری می گفتند. پس از سخت شدن خاصیت جلا پذیری پیدا میکند.و برای تزییین در ساختمان استفاده  می شود.

گچ بنایی ساختمان: این نوع گچ در دمای 600 تا 700 درجه سانتی گراد است. در کوره های طبقه ای تولید می شود.

این گچ دارای ترکیبات آلی است که به آن می افزایند تا دیر سفت شود.

نقاط ضعف گچ

1.ایجاد خوردگی در فلزات

گچ در تماس با فلزاتی مانند سرب، روی،آهن واکنش نشان می دهد و تولید سولفات میکند.در نتیجه باعث خوردگی و زنگ زدگی فلز می شود.

برای حفاظت فلزات از زنگ زدگی باید آن ها را قبل از گچکاری با رنگ پوشاند مثلا پیش از ساختن طاق های ضربی آنها را رنگ زد.
همچنین لوله های آب باید از گچ دور نگه داشته شوند.

2.مقاوم نبودن در مقابل آب و رطوبت:

یکی از نقاط ضعف گچ این است که در مقابل رطوبت مقاومت ندارد و بسیار ضعیف است.
لایه ی سفید گچ کاری در مقابل رطوبت طبله کرده و به صورت جدا از هم در دیوار ظاهر می شوند.و بعد از آن محل گچ طبله شده به حالت اولیه باز می گردد.به همین دلیل است که گچ را در محل هایی که رطوبت وجود دارد، استفاده نمی کنند.

برای اینکه گچ را در مقابل آب مقاوم کنیم باید گچ بدون آب تبلور (اندرید coso4) را کاملا پودر کرده و با محلول زاج خمیر کنیم، بعد دوباره آن را به کوره برده تا ۵۰۰ درجه حرارت دهیم و پس از آن آسیاب کرده و به گرد گچ تبدیل کنیم و این گچ در نمای ساختمان ،سرویس،حمام ها،آشپز خانه و… قابلیت استفاده دارد.
در بعضی موارد در فضاهایی از آپارتمان که در معرض رطوبت یا بخار آب قرار می گیرد مانند سقف حمام ها، سرویس یا آشپز خانه برای آنکه بخار آب به گچ آسیبی نرساند روی آن را با یک یا چند لایه رنگ روغن می پوشانند، تا به این شکل، مقاومت آن در مقابل آب و مخصوصا بخار آب زیادتر گردد اما به این صورت هم نمیتوان به طورکامل گچ را در مقابل آب مقاوم نمود و پس از مدتی گچ طبله می کند.

امروزه در صنعت گچ شاهد پیشرفت های فراوانی بوده ایم که در این میان می توان به تولید گچ های پلیمری و صنعتی اشاره کرد که در این صنعت گچ های پاششی از جایگاه ویژه ای برخوردارند و کاربرد بسیار فراوانی دارند.

گچ های پاششی (پلیمری-ماشین)

گچ پاششی دارای امتیازات بهتری نسبت گچ های سنتی است.گچ کاری به روش سنتی بر روی سطح کار، دارای مشکلات فراوانی است و این امر باعث افزایش هزینه های اجرا و از بین رفتن محصول می شود.این در صورتی است که گچ پاششی توانسته است تا حدود زیادی نواقص استفاده از گچ های سنتی را برطرف کند و جایگزین مناسبی برای آنها باشد.

از ویژگی های مثبت استفاده از گچ ماشینی با این نوع گچ سرعت عمل بسیار بالا، در کار است. به طوری که زمان انجام یک پروژه ساختمانی در مرحله سفید کاری به یک پنجم کاهش می یابد.از ویژگی های دیگر این گچ می توان به چسبندگی مناسب بر انواع سطوح و دیرگیری اشاره کرد.ترکیبات اصلی این گچ شامل گچ ساختمانی معمولی ( با دانه بندی مناسب)، افزودنی مکمل گچ پاششی و پر کننده ها ( نظیر کلیست، پرلیت و… ) است که به صورت اختلاط خشک در یک همزن مخلوط شده و آماده مصرف می باشد.
گچ ماشینی را می توان بر روی سطوح مختلف مانند: آجر، بلوک های سفالی و سیمانی، بلوک سنتی و پوشش سیمانی با استفاده از دستگاه گچ پاش اعمال کرد. برای ضخامت یک سانتی متری حدود 10 کیلوگرم گچ پلیمری در هر متر مربع نیاز می باشد.

مشخصات کلی گچ های پاششی

1.در مقابل رطوبت مقاوم بوده و همچنین تا حد زیادی در مقابل حرارت مقاومت نشان می دهد.
2.به علت اینکه این گچ ازمواد افزودنی ویژه ای برخوردار است، تا ضخامت ده سانتی متری برروی متریال مختلف از جمله آجر و بتون قابل اجرا می باشد.
3.با استفاده از این گچ، مرحله ی گچ و خاک در ساختمان حذف می شود.
4.این گچ ستون های بتونی و فلزی را نستقیما پوشش میدهد.
5.گچ پاششی، سقف ساختمان را مستقیما بر روی خود سازه یا سقف کاذب ماند رابیتس، با سرعت بالا پوشش می دهد.
1.این گچ پس از پاشش توسط دستگاه همانند بتن سخت می شود.

تفاوت گچ پاششی با دیگر گچ ها

1.سرعت اجرای گچ پاششی نسبت به دیگرگچ ها حدودا 5 برابر می باشد.و این مورد یکی از بهترین فاکتورها در صعنت ساختمان سازی می باشد.
2.مقاومت گچ فشاری و گچ پلیمری در مقایسه با گچ عادی به ترتیب 156و 70 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد.
3.گچ معمولی ضخامتی معادل 1/5 تا 2 سانتی متر دارد و اگر بیشتر شود، ترک می خورد ولی گچ پاششی تا ضخامت 10 سانتی متر قابل اجرا است و ترک نمی خورد.
4.یکی ازویژگی های مثبت و مهم گچ پاششی، قابل استفاده بودن در مناطق مرطوب می باشد.به دلیل اینکه از گچ معمولی نمی توان در مناطق مرطوب استفاده کرد و ترک می خورد، استفاده از این گچ ها هیچ محدودیتی ندارد و سازگاری مناسبی با این مناطق دارد.