علل ترگ گچ 1

علل ترک ها در گچ کاری

۱-اگر در موقع ساختن ملات گچ مقدار گچی را که در آب می ریزیم ازحد معینی کمتر باشد ( درصد وزن آب نسبت به گچ زیاد باشد) بطوریکه گچ نتواند پس از انبساط حجم آب مصرف شده در ملات را پر کند در نتیجه گچ پس از خشک شدن تقلیل حجم داده و می ترکد.

۲- اگر کلفتی ملاتی ( ضخامت ملات گچ و خاک و یا گچ ) که روی دیوار می کشیم از ۸-۷ سانتیمتر بیشتر باشد و آنرا در یک نوبت بکشیم لایه های روئی گچ دراثر مجاورت با هوا به فوریت خشک میشوند در حالی که هنوز لایه های درونی مرطوب هستند و اگر این لایه ها هم بخواهند خشک شوند یعنی آب آنها تبخیر شود ناچارا ً باید درسطح گچ کاری ترکهایی ایجاد شود تا امکان خروج بخار آب لایه های زیرین حاصل شود.
۳- اگر درفصل سرما و درجات زیر صفر اقدام به گچ کاری بنمائیم و آب ملات گچ قبل از انبساط و سخت شدن گچ یخ بزند فعل و انفعالات شیمیائی برای سخت شدن در ملات متوقف می شود. پس از آنکه یخ ذوب شد گچ فاسد شده و دیگر به انبساط خود ادامه نمی دهد در نتیجه در سطح گچ کاری شده ترک خوردگی مشاهده می گردد.

۴- بعضی از ترکها درگچ کاری بعلل فوق نبوده و در اثر نشستهای ساختمان بوجود می آید، این نوع ترکها معمولا ًبا زاویه ۴۵ درجه نسبت به افق ظاهر می شود.
۵- درصورتی گچ روی بتن CLC یا کفی اجرا شود ( به علت جمع شدگی این نوع بلوکها در طول زمان )
۶- درصورتی که ملات گچ قبل از رسیدن به گیرش اولیه روی دیوار کشیده شود گچ ترک می خورد زیرا قبل از واکنش گچ با آب، دیوار آب ملات را جذب کرده و باعث ایجاد جمع شدگی در ملات می گردد.
۷- اجرای گچ روی یونولیت به علت اختلاف ضریب انبساط حرارتی گچ با یونولیت
۸ – ترک دیوار یا سقف به علت عدم وجود درز حرارتی در سازه و یا ساختمان است

انبار کردن کیسه های گچ

نحوه ی انبار و نگه داری گچ های ساختمانی در فضای باز و بسته:

گچ را باید در کیسه های آب بندی شده نگه داری کرد و تا حد زیادی از رطوبت هوا حفظ شوندو همچنین  مشخصات انواع گچ ها باید روی کیسه ها نوشته شود.
کیسه های گچ و سیمان و غیره نباید بیش از ده ردیف روی هم چیده شوند.برای چیدن کیسه ها بر روی یکدیگر، باید از الوار های عرضی استفاده کرد.کیسه های گچ به روی این الوارها قرار داده می شوند، به طوری که کاملا روی زمین قرار نگیرند و بین هر چند ردیف الوار، الوار های عرضی قرار داده می شود.
از انباشتن مصالحی همانند:خاک شن و ماسه و … در کنار تیغه ها و دیوار ها تا جایی که ممکن است ،باید خود داری کرد.
اما اگر این مصالح را در کنار دیوار انباشته شوند، طوری باید این کار صورت بگیرد که به تیغه یا دیوار فشار وارد نشود.
همچنین در هنگام انباشتن آنها باید توجه داشت که بیش از حد مجاز در روی سقف های اجرا شده و همچنین در مجاورت تیغه های و دیوار های کم عرض انبار نشوند.

رطوبت موجود در هوا به تدریج باعث گرفتن گچ و تولید کلوخه می شود.و گاهی اوقات کوخه ها به حدی سفت می شوند که نمی توان آنها را با دست خرد کرد.همانطور که واضح است گچ ، حاوی این کلوخه ها را نمیتوان برای کار های ساختمانی استفاده کرد.
زیرا باعث کاهش مقاومت گچ و ملات و دیر گیر شدن آن می شود.
در کار گاه های بزرگ که قرار است گچ پاکتی استفاده شود،کیسه های گچ در انبار مخصوص نگه داری می شوند.کیسه های گچ، به فاصله ی حداقل 30 سانتی متر از دیوار چیده می شوند و حداکثر استفاده کیسه تا 1/5 متر و پهنای ردیف کیسه شده پهلوی هم 3 سانتی متر است.
در کار گاه هایی که مقادیر کم گچ در نقاط مختلف مورد نیاز است و کار های پراکنده دارند،کیسه های گچ باید در فضای باز انبار شوند.در این صورت باید از تخته و آجر برای بالا آوردن بستر و از ورقه های پلاستیکی برای خشک نگه داشتن آن استفاده کرد تا سطحی که در آن گچ ها را قرار می دهیم، از زمین فاصله داشته و خشک باشد.
بعد از اینکه کیسه های گچ را بر روی هم چیدیم، بر روی آن روکش پلاستیکی یا برزنتی میکشیم.لبه های پوشش به اندازه کافی باید هم پوشانی داشته باشند و در بالا و اطراف آن، اجسام سنگینی مانند آجر یا سنگ روی آن ها قرار داده می شود.
این نکته را باید در نظر داشت که برای مدت طولانی نمی توان گچ ها را به این شکل نگهداری کرد.
انبار کردن کیسه ها باید به شکلی باشد که دسترسی به هر محموله برای مصرف و بازرسی آسان باشد.در های انبار به ویژه در نقاط مرطوب باید به نحو مناسبی بسته شده و بسته بماند.کیسه هایی زود تر وارد انبار شده اند باید زودتر از بقیه کیسه ها مصرف شوند.اگر گچ مورد استفاده قرار گیرد و استاندارد های لازم را نداشته باشد، گروه نظارتی حق دارد مصرف آن را ممنوع و خروج گچ ها را از کارگاه خواستار شوند.برداشتن مصالح انبار شده به وسیله ی کارگران باید از بالا ترین نقطه شروع گردد و از کشیدن و برداشتن آن ها ازقسمت تحتانی که باعث ریزش و ایجاد حادثه شود باید خود داری گردد.
در هنگام حمل و نقل گچ، مقررات ایمنی ویژه ای را باید برای جلوگیری از پخش کردن آن در هوا و پیشگیری برای ورود آن به دستگاه تنفسی، رعایت کرد.از جمله این مقررات نسب دستگاه های تهویه،در محل هایی که در آن جا گچ حمل و نقل و انبار می شود است

 

بسته بندی

در قسمت بسته بندی یا پاکت زنی مسئول مربوطه کیسه های خالی (معمولا از جنس پلی پروپلین ) که به طور مناسب نشانه گذاری شده اند را به شیر های اتوماتیک دستگاه پاکت زنی وصل می کند. کیسه ها بعد از پر شدن و رسیدن به وزن مورد نظر از شیر جدا شده و توسط نوار نقاله به داخل کامیون ها هدایت می شوند.

با توجه به نوع گچ، کیسه ها با وزن های متفاوت استفاده می شوند.مطابق با استاندار  ملی ایران هر کیسه می تواند به ازای 5 درصد تلورانس داشته باشد.

واحد کنترل کیفیت هر کارخانه تولید کننده گچ بنا به پارامتر های مختلف باید با انجام آزمایشات در هر مرحله از تولید،  کیفیت محصول را کنترل کند.